zaterdag 29 augustus 2009
Vanuit ZA!
Als het goed is komen al onze spullen volgende week. Ik hoop dat ik dan thuis kan internetten.
Ik ga al meer dan 'n week naar school. Die school was in 't begin heel chaotisch voor mij. Andere mensen zouden zeggen dat 't relaxt is. Je mag zomaar even naar buiten lopen. Dat soort dingen. Maar 't is wel 'n leuke school, hoor. Je moet gewoon zelfdiscipline hebben. :)
Guess what? Ik mis mijn lieve vriendinnen daar in Nederland! Ik ken hier nog niemand goed genoeg om spontaan iets te gaan doen. D'r is hier niemand die mij Joga noemt. Dus soms kan ik me best alleen voelen.
Wat wel fijn is om te ervaren is dat, telkens als je weer ergens komt of iemand weer ziet, voel je je steeds beter op je gemak.
Als ik zeg dat ik uit Nederland kom, zegt iedereen tegen mij: "ja, ik kan het aan je accent horen." Aah, da's niet koel!
Ik doe hier aan zoveel mogelijk aktiviteiten mee. Ik doe tennis, gymnastiek, landloop, juksky. Vorige week ben ik uitgegaan naar de soort pub die hier was. Maar die is alweer afgebrand! Weird. En gister was het allerleukst. Toen was er een "sokkie". 'n Soort feest. Maar dan met Afrikaanse muziek. Geen drinkende mensen, geen rokende mensen. En vast dansen! Ik was de hele week aan 't stressen omdat ik niet wist hoe dat dansen moest. Maar gelukkig hebben de meiden hier me geholpen. Dansen met 'n meisje gaat voor geen meter, omdat de jongens moeten leiden! Haha, ik blij dat ik 'n meisje ben! Je moet dan gewoon de jongen volgen. Dat dansen is echt awesome. :D
Op dit soort momenten mis ik het echt om met m'n vriendinnen te praten. I wish you were here.
woensdag 5 augustus 2009
nog even snel
Nu Melissa (A) hier even..
Joga is de katten voeren. Het wordt moeilijk straks afscheid te nemen, maar het zal toch moeten. Ik zie Joanelle dan meer dan een jaar niet, het wordt echt heel moeilijk. Joanelle is echt m'n aller beste vriendin, kun je voorstellen dat je zonder moet doorgaan? Ookal is het eigenlijk niet helemaal zonder, we houden namelijk contact via mail, msn, skype, en heel misschien sms, maar dat is heel duur. Ik heb echt een hele leuke tijd gehad, sinds ik Joga in groep 5 leerde kennen...
Maar Joanelle is terug dus zij gaat nog even iets schrijven..
byebye!
Thnx Mel! Ik moet nu echt gaan. De spullen worden in de auto geladen. Papa gaat ons brengen, hij blijft nog 'n halfjaar in NL. M'n volgende bericht zal in ZA zijn.
Ik ga jullie missen.
maandag 3 augustus 2009
Schotland
We kwamen midden in de nacht aan bij de Avondyke Scout Training Centre waar we die week zouden verblijven. Het was ijskoud. Ik had meer warme kleren mee moeten nemen! De hele week hadden we wind, bewolktheid, regen en af en toe een straaltje kostbare zon. Ik had aan een van de lokale bewoners gevraagd of ze nooit zomer hadden. Als antwoord kreeg ik: “I think it was four years ago, on a Thursday.”
Ik dacht eerst dat het schotse accent best koel was, maar dat sterke accent dat de mensen daar praatten leek nergens op. “Wehrunneh-ou-o-wo-e.” (We’re running out of water) kon ik dan net wel verstaan. Maar het meeste konden zelfs de Britten maar half volgen. De mensen die de cursus gaven en kregen en de experts kwamen uit GB, Amerika, Duitsland, Slowakije en Nederland/Zuid-Afrika. Lekker multi-culti dus. Ik durfde nauwelijks te praten tussen al die mensen die zo perfect Engels spreken. Zingen durfde ik soms wel. Ik was ‘the singing girl’ daar. De sfeer werd wel steeds gezelligger tussen al die Earthshipbuilders. De helft van die mensen waren vegetarisch, dus we hebben de helft van de tijd ook vegetarisch gegeten. Hehe, dat vond ik niet erg!
Zelf heb ik op de site van Greenhead Moss ‘tire pounding’ gedaan. Hoe koel is dat! En ik heb wijn- en bierflessen gewassen en gesneden en aan elkaar getapet voor de ‘bottlewall’. Een Earthship bouwen is harde werk, (niet dat ik superhard gewerkt heb, hoor), maar mensen krijgen er zoveel voor terug, net als ons planeet. Ik zie ernaar uit om in ZA een Earthship te bouwen/bewonen.
Gift wall
Ik heb niet echt een specifiek moment dat me doet denken aan jou Joog, maar wel heel veel mooie herinneringen. En dat is van een hamburger eten in Duitsland, tot en met optreden op het MaasWaal podium.
De laatste dagen waren heel erg indrukwekkend, af en toe emotioneel, maar vooral ook vol fun! En dat vind ik toch wel het belangrijkste. Natuurlijk ga ik je heel erg missen. Ik kan nu niet spontaan langskomen, of vragen of je mee gaat naar een of ander concert van een band. Jij zult voorlopig niet meer opgewekt vragen of ik mee ga naar een of ander festival, of mee ga hardlopen.
En hoewel ik dat heel erg ga missen, zie ik het toch positief in. We hebben gewoon een kei leuke tijd samen gehad, die zal ik me ook altijd blijven herinneren. Ik hoop dat je een nog leukere tijd in Zuid-Afrika gaat krijgen en net zo spontaan mag zijn zoals je ook bij mij was!
You’ll be always on my mind <3