Studie niet meer een straf

Ik en mijn nichtje bij Mootkamp

Lieve vrienden,

mijn eerste semester van mijn derde jaar is voorbij en ik ben nu al een week terug bij de universiteit na een vakantie van drie weekjes. Mijn eksamen en mijn hele eerste semester was goed gegaan. Uiteindelijk was het niet meer een straf voor me om in Potch te zijn! De stres was weg. Ik kon genieten wat ik deed! Ik had tijd voor m’n studie, m’n ballet, m’n werk (waitering by Café Fiori) en er was tijd om te ontspannen! (Okee, in examentijd was er niet helemaal tijd voor dat allemaal, maar dat is gewoon hoe het werkt in examentijd.) Ik wil aan God alle eer geven dat Hij mijn situatie heft veranderd!

“Roep Mij aan bij gevaar, dan zal ik je redden en jij zult Mij eren.” – Psalm 50:15

Mijn vakantie verliep anders dan m’n andere vakanties. Ik was namelijk op kamp voor 11 dagen en ik was alleen maar het laaste weekje thuis geweest. Het kamp (Mootkamp) was een christelijke kamp voor schoolkinderen en ik was een groepbegeider op het kamp. Het was een supergoeie ervaring voor my. Ik heb veel over mezelf geleerd. Ik heb geleerd dat het voor me mogelijk is om naar een vreemde plek te gaan en nuwe vrienden te maken. Voor het kamp was ik bang, want ik kende er niemand. M’n nichtje Iminje was ook naar hetzelfde kamp gegaan, maar de eerste drie dagen van het kamp was alleen voor de groepbegeiders, dus toe was zij er nog niet. (Iminje is nog op school. Volgend jaar is zij in d’r eindexamenjaar.)

Na het kamp was ik naar huis gegaan en heb ik voor het eerst in het Aardskip geslapen. Ik ben gek op ons huis! Er schijnt lekker veel zon in het huis, het ziet er heel modern uit met de ramen aan de voorkant en die planten die ervoor groeien. Ik heb m’n moeder een beetjie geholpen om tegels te leggen in het keuken. De keuken- en badmakervloer zijn mozaïken van hergebruikte tegels. Het huis is ongelukkig nog niet klaar, maar het vordert goed en er komen de hele tijd mensen naar het huis kijken.

Ruaan en ik zijn nu al meer dan 4 maanden uit elkaar… Het werkte niet meer vanwege de afstand. Hij bedient dit jaar in de restaurant in Orania en volgend jaar gaat hij studeren via de post. Hij blijft dus Orania.

Arno bedient ook nog by de restaurant in Orania en hij helpt mijn vader en moeder aan het bouwen van het Aardskip (we hebben geen andere bouwers op het moment). Hij heeft weer aanzoek gedaan om Grafiese Ontwerp te studeren in Potchefstroom en we wachten nu om te horen of hij door is naar de volgende keuringsrondte.

Ik moet volgend maand aanzoek doen om volgend jaar honneurs te doen. Ik krijg namelijk na dit jaar mijn BA-graad. Ik weet niet hoe om het te vergelijken met Nederlandse kwalificaties. Het is in het kader van het bachelor-masterstelsel. Je honneursgraad komt na je graad en voor je meesters (master?). Ik weet nog niet waarin ik m’n honneurs wil doen. Mijn opties zijn journalistiek, organisatie-media-bestuur, video, corporatiewe communicatie en sociale veranderingscommunicatie. Ik weet alleen dat ik de laatste twee niet wil doen. Ik vertrouw dat God mij zal helpen om de juiste keuse te maken. :)

Al mijn liefde, Joga