Studie niet meer een straf

Ik en mijn nichtje bij Mootkamp

Lieve vrienden,

mijn eerste semester van mijn derde jaar is voorbij en ik ben nu al een week terug bij de universiteit na een vakantie van drie weekjes. Mijn eksamen en mijn hele eerste semester was goed gegaan. Uiteindelijk was het niet meer een straf voor me om in Potch te zijn! De stres was weg. Ik kon genieten wat ik deed! Ik had tijd voor m’n studie, m’n ballet, m’n werk (waitering by Café Fiori) en er was tijd om te ontspannen! (Okee, in examentijd was er niet helemaal tijd voor dat allemaal, maar dat is gewoon hoe het werkt in examentijd.) Ik wil aan God alle eer geven dat Hij mijn situatie heft veranderd!

“Roep Mij aan bij gevaar, dan zal ik je redden en jij zult Mij eren.” – Psalm 50:15

Mijn vakantie verliep anders dan m’n andere vakanties. Ik was namelijk op kamp voor 11 dagen en ik was alleen maar het laaste weekje thuis geweest. Het kamp (Mootkamp) was een christelijke kamp voor schoolkinderen en ik was een groepbegeider op het kamp. Het was een supergoeie ervaring voor my. Ik heb veel over mezelf geleerd. Ik heb geleerd dat het voor me mogelijk is om naar een vreemde plek te gaan en nuwe vrienden te maken. Voor het kamp was ik bang, want ik kende er niemand. M’n nichtje Iminje was ook naar hetzelfde kamp gegaan, maar de eerste drie dagen van het kamp was alleen voor de groepbegeiders, dus toe was zij er nog niet. (Iminje is nog op school. Volgend jaar is zij in d’r eindexamenjaar.)

Na het kamp was ik naar huis gegaan en heb ik voor het eerst in het Aardskip geslapen. Ik ben gek op ons huis! Er schijnt lekker veel zon in het huis, het ziet er heel modern uit met de ramen aan de voorkant en die planten die ervoor groeien. Ik heb m’n moeder een beetjie geholpen om tegels te leggen in het keuken. De keuken- en badmakervloer zijn mozaïken van hergebruikte tegels. Het huis is ongelukkig nog niet klaar, maar het vordert goed en er komen de hele tijd mensen naar het huis kijken.

Ruaan en ik zijn nu al meer dan 4 maanden uit elkaar… Het werkte niet meer vanwege de afstand. Hij bedient dit jaar in de restaurant in Orania en volgend jaar gaat hij studeren via de post. Hij blijft dus Orania.

Arno bedient ook nog by de restaurant in Orania en hij helpt mijn vader en moeder aan het bouwen van het Aardskip (we hebben geen andere bouwers op het moment). Hij heeft weer aanzoek gedaan om Grafiese Ontwerp te studeren in Potchefstroom en we wachten nu om te horen of hij door is naar de volgende keuringsrondte.

Ik moet volgend maand aanzoek doen om volgend jaar honneurs te doen. Ik krijg namelijk na dit jaar mijn BA-graad. Ik weet niet hoe om het te vergelijken met Nederlandse kwalificaties. Het is in het kader van het bachelor-masterstelsel. Je honneursgraad komt na je graad en voor je meesters (master?). Ik weet nog niet waarin ik m’n honneurs wil doen. Mijn opties zijn journalistiek, organisatie-media-bestuur, video, corporatiewe communicatie en sociale veranderingscommunicatie. Ik weet alleen dat ik de laatste twee niet wil doen. Ik vertrouw dat God mij zal helpen om de juiste keuse te maken. :)

Al mijn liefde, Joga

Lange afstand Valentijn

Ik heb dit "kaartje" gemaakt met InDesign, geprint in A3-grootte en gepost naar Ruaan. <3

Aardskip vordering

Dit is hoe de Aardskip eruit zag toen ik laatst in Orania was (in januari). Ik heb de foto's zelf genomen. De Aardskip zal dit jaar afgemaakt worden.

Ik heb niets te vrezen

Lieve vrienden,

Het is weer dringend tijd dat ik jullie op de hoogte houd. De tweede semester van m'n tweede jaar was ongelukkig niet veel beter gegaan dan de eerste semester. De stres was er nogsteeds. Maar m'n tweede jaar is nu voorbij en ik heb mooie punten gekregen voor m'n tweede semester, al ging het emotioneel niet zo goed. En hoe gaat het nu?

Maandag 4 februari is de universiteit weer begonnen na een vakantie van ongeveer 2 maanden. Ik zit nu dus in m'n derde jaar! En ja, meteen veel werk gekregen. Maar wel leuke, interessante werk. Ik ben wel al meer dan drie weken in het koshuis. Ik heb geholpen met het verfen van het dekor van het eerstejaarsconcert. (Eerstejaarsconcert vindt plaats voordat de klassen beginnen in de orienteringstijdperk voor de eerstejaars.) In die drie weken heb ik ook een baantje genomen. Ik ben kelner bij een cafe/restaurantje. Het is nogal iets anders, iets nieuws voor my... ik dacht dat bedienen in een restaurant helemaal niet bij mij paste. Het is harde werk (de restaurant heeft twee verdiepings, het eten word beneden gemaakt en de meeste mensen zitten boven, dus ik moet de hele tijd op en af bij stijle trappen!), maar ik vind het leuk om te doen. Ik heb 't baantje genomen omdat ik geld wou verdienen zodat ik balletlessen kan doen. En ik ben drie weken terug ook begonnen met ballet! Ik miste het dansen echt.

Ik heb dit jaar een enkelkamer in 't koshuis (m'n punten en "koshuisdeelname" waren goed genoeg zodat ik een enkelkamer kon krijgen) en de eerstejaars moeten me dit jaar Milady Joanelle noemen. (Vorig jaar was m'n titel 'Lady'). Verder doe ik dit jaar textredegering voor de kampuskrant.

Het gaat nog goed met mij en Ruaan (behalve natuurlijk dat ik hier ben en hij daar...). Ruaan en Arno hebben einde vorig jaar klaargemaakt met de middelbaar. Beide geslaagd. Ze werken nu allebei in Orania. Arno werkt bij m'n vader aan het Aardskip. Hij is ongelukkig niet gekeurd voor de universiteit, maar hij gaat weer aanzoek doen. Hij wil grafies ontwerp (graphic design) studeren. Ruaan is nu een kelner bij de Oewer Restourant. Ruaan en ik hebben deze maand 3 jaar!

Ik vertrouw dat dit jaar beter zal gaan met de stres. God heeft me veel geleerd vorig jaar, en al moet ik nog veel leren, heeft Hij me bewezen dat Hij mij nooit in de steek laat.

"God heeft zelf gezegd: Ik laat u niet in de steek, ik zal u niet verlaten. Daarom kunnen we vol goede moed zeggen: De Heer is mijn helper, ik heb niets te vrezen." -Hebreeers 13:5-6

Alsjeblieft Whatsapp me en als je wil Skypen, alsjeblieft zeg het! Ik mis jullie!

Liefde